NJË XIXË DRITE MË TEPËR NË TUNELIN E MOSMARRËVESHJEVE E GRINDJEVE

NJË XIXË DRITE MË TEPËR NË TUNELIN E MOSMARRËVESHJEVE E GRINDJEVE

Prof.dr. Skender ASANI

Ja ku po takohemi sërish, këtu në Shkupin historik, në qyteti e Bogdanit e Nënës Tereze, për të dërguar mesazhin  e paqes, mirëkuptimit e solidaritetit në vigjilje të festës së Krishtlindjes. Është ky një moment që na bashkon rreth idesë themelore tëkësaj feste, siç është prirja për të qëndruar pranë familes, prandajedhe ne që jemi mbledhur sot i takojmë familjes së përbashkët tëvlerave e synimeve të njejta për një botë më të dinjitetshme dheme më pak kontradikta e konflikte. Kjo ka qenë dhe mbetetzatën edhe kauza jonë shkencore e humane si Institut, në kuadërtë të cilit tash e disa vite me sukses po vepron Departamenti përstudimin e trashëgimisë shpirtërore të Gonxhe Bojaxhiut, NënësTereze.
Ndërlidhja e kësaj kauze me Shkupin, konfirmon rëndësinë qëka ky qytet i lashtë dardan për vet historinë  kombëtare shqiptarepor edhe për bashkëjetesën me popujt tjerë.
Se Shkupi pati të kaluar të lavdishme, për këtë flasin veprat dhekontributet e atyre që e lartësuan këtë lavdi, siç ishin PjetërBogdanit, Toma Raspasani, Ndue Bytyçi, Lazër Mjeda, ZefRama, Gaspër Gjini, të cilët lidhjen me Shkupin nuk e kishinvetëm në kuadër të rutinës që ua caktonte misioni kishtar, porkjo lidhje ishte shprehje e një vizioni që ata kishin për këtë qytettë lashtë, duke ia dhënë atij të gjitha atributet e një piemonti kudo të duhej të fermentohej gjithë vetëdija kulturore e historike e shqiptarëve.

Sot kur po ndajmë disa çaste bashkë në prag të festës slKrishtlindjes, Shkupi nuk është ai që ka qenë dikur dhe këtëndryshim më së shumti e përjetojnë pjesëtarët e komunitetitkatolik shqiptar, numri i të cilëve fatkeqësisht po shkon gjithnjëe më tepër duke u reduktuar. Dhe kjo ceremoni festive e jonasot, nuk është asgjë tjetër pos një përpjekje për të kompenzuardisa mungesa që reflektohen në jetën shpirtërore të këtijkomuniteti. Është kjo një përpjekje e jona modeste për tërikthyer shkëlqimin  e dikurshëm që kishte kjo festë në Shkupine bojaxhinjve, antonëve, serreqëve, ukajdarëve, gjinëve, ndrecëve, markajve etj. të cilët përbënin hartën shpirtërore të njëkohe e të një hapësire ku shqiptarët ishin një faktor i qenësishëmi përparimit kulturor, ekonomik e social të Shkupit këtu e para100 viteve.

’’Në këtë natë dashurie, le të kemi vetëm një frikë: se mund tëofendojmë dashurinë e Zotit, ta lëndojmë atë duke përçmuar tëvarfërit me indiferencën tonë’’, ishin këto fjalët e Papa Fraçesutnë një ceremoni solemne të para do viteve të Krishtlindjes, dheduke iu referuar këtyre fjalëve, ne sot mund të shprehim tënjejtin shqetësim se mos vallë bota pe ofendon dashurinë e Zotitduke qëndruar indiferent ndaj përpjekjeve destabilizuese që poshfaqen në anë të ndryshme të globit, ku Lindja e Mesme dheUkraina, tani për tani, janë vatrat më aktive të këltijdestabilzimi.

Një festë si Krishtlindja, mund të jetë një arsye më shumë, jovetëm për një armëpushim të çastit, por edhe për një reflektimpërmbajtësor mbi situatën kaotike nëpër të cilën po kalonnjerëzimi sot, kjo edhe në frymën e fjalëve të Nënës Tereze  e cila thoshte: “Ne nuk kemi nevojë për armë dhe bomba që tësjellim paqe në botë. Kemi nevojë për dashuri dhe dhembshuri.”

Sikur dashuria dhe dhembshuria të zinin vend pak më tepër nëzemrat e njerëzve, bota sot do të ishte më ndryshe, të pakten nukdo të ishte kaq e konfrontuar dhe rivalizuar, prandaj edhe kytakim i yni sot këtu në Shkup, në nderim të Krishtlindjes, le tëjetë një xixë drite më tepër në tunelin e mosmarrëveshjeve e grindjeve midis njerëzve. Të gjithë ne meritojmë ardhmëri tëdinjitetshme, por që të arrihet kjo, sot nevojitet mirëkuptim dheinteraksion më i madh human në mes të njerëzve.
Duke iu uruar edhe njëherë gëzuar Krishtlindjen, ju shprehimirënjohjen time gjithë juve që u bête pjesë e kësaj ceremoniesolemne.

 

 Shkup, 23 dhjetor 2024